A może by tak rzucić to wszystko
Wyjechać daleko, gdzie nie jest tak brzydko.
Pogodzić z błędami, zacząć nowe cele.
Przecież to wcale nie jest tak wiele.
Pogodzić się też ze swoim wiekiem
I skończyć płakać nad rozlanym mlekiem.
Być super osobą, której wszyscy chcą.
Pomagać, być miłym i dbać o wszystkich wciąż.
Poprawiać im humor, nigdy nie być spiętym.
Uważać, bo inni już depczą mi pięty.
Zacząć swe życie układać od nowa.
To nic trudnego i rzecz to nie nowa,
Bo jak tego nie zrobisz nie będziesz lubiany
I przez nikogo też nie kochany.
Dalej żyć będziesz w głębokiej dupie,
Bo społeczeństwo jak ten wiersz jest głupie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz